چگونه دیوانه شویم!!

َ

خیلی سخت نیست در زمانه ما کاری کنی که دیوانه محسوب شوی ! ساده ترین کار این ست که بگویی:" سلام".

اگر باور نمی کنی، داستان من را بخون.من هم مثل تو  فکر میکردم تا اینکه یک روز...

به رنگ فرهنگ ،به طعم دود

به رنگ فرهنگ، به طعم دود

لطفا سیگار بکشید .کاری هم به عکس رویش که ریه اش و لاش نشان می دهد ،نداشته یاشید.این ها کار دستان پشت پرده است که نمی گذارند یک دود سیگار خوش از گلوی شما  پایین برود.هیچ جور هم گول  این  حرف  دکتر ها که می گویند:" نیکوتین دارد، 50 نوع سرطان به بارمی اورد.." و از این دست مطالب تخقیق شده را نخورید.این حرف ها برای تشویش اذهان عمومی ست .حتی اگر عکس ریه کباب شدتان را هم اوردند باور نکنید ،بگو یید فتو شاپ است.فقط  تا رمق دارید ،سیگار بکشید.

احیانا اگر هم خدای نا کرده، دردی و خس خسی، خودتان احساس کردید . باک تان نباشد ،این ها همه  تلقین است.  خون هم بالا بیاورید، باز تلفین است .اصلا تلقین نباشد، شما فقط بکشید . نهایتش مرگ است که ان هم حق است . برویدحال کنید ،این هم مدعایی برای اثبات رسالت سیگارکشیدن . شما را به حق هم می رساند. تازه علاوه براین ها کلاس هم دارد... .پس عزیزانم سیگار بکشید....

بدون شرح!

بدون شرح

با تو ام ای کسی که هر از چند گاهی در خوابگاه غذایت میسوزد سر گاز، از سر فکر به این که نکند خوراک افکار جامعه ات نه بگیرد.

با تو ام ای کسی که  در خوابگاه دمپایی هایت  را هر روز به پا دیگری میبینی ودم نمی رنی ولی تا پا در کفش وظیفه ات میکنند با در زمین میکوبی!

اری خطابه سخنم با توست که از اتوبوس جا می مانی از سر خواب ولی بی خوابی برای جا نماندن  از سیر در تجمعات.

با توام  ای کسی  که  خبر از زندگی خودت نداری ولی خبر دار رویداد های داغ روزگاری.

با توام ای کسی که جوراب هایت در خوابگاه یک تنه یاداور فاجعه هیروشیماست اما حالی برای شسنتشان نداری ولی تا حرف از شست وشو مغزی می شود یه تنه منبر داری میکنی.

وچه چه چه...

بعضی از این ها چیز بدی نیست ولی  انگار این ترم از زندگیت بوی مشروطی میدهد فرجه ای برای خودت دست وپا کن.بیا یک بار از نو هرانچه هستی را مرور کن.

کجایی؟!

کجایی ؟نیستی ؟کی رفته ای که رفتنت را نفهمیدم ؟

....دلم لک زده است برای شیطنت و بازیگویشی های تو .مخصوصا  جر زدن هایت. میخواهم دوباره برایم لی لی بکشی ،توپ هفت سنگ جور کنی وبساط الک ودولک را علم.نفست را حبس کنی،بیفتی دنبالم ،زو بکشی. باور کن دلم لک زده است.

 اخ ....باران را نگو .دوست داشتم دوباره باشی من را به شوق بیاوری بروم زیر باران دهانم را باز کنم و دوباره مزه باران را بچشم. قول می دهم نگویم خرس گنده ای مثل من این کار ها را نمیکند .قول می دهم.

راستی یادم امد.

دیگر به کشته شدن بره ها نگاه نمی کنم. نمی گذارم پا هایم روی  مرز موزاییک ها قدم بگذارد.

دوچرخه ام را از انباری بیرون اورده ام ،اندازه من نیست ولی دیگر به او نمی گویم "قراضه "که  نکند تو ناراحت شوی.حیف دندان هایم نمی افتد وگر نه زیر بالشت جایی برایشان  کنار گذاشته ام ومطمئن باش دیگر به تو نمی گویم این حرف ها خرافه است.

این روز ها تصمیم گرفته ام وقتی کسی حرف بدی به من می زند فقط در جوابش به گویم "ایینه ،ایینه" .اخر تو خیلی روی این چیزها حساس بودی..

همه این اسمان وریسمان ها رابافتم که دلت را بدست بیاورم .کاش میدانستی من هنوز دوستت دارم.

" کودک درون من"..کجایی؟ کاش بر میگشتی ؟....